top of page

Editoria(a)l n°3 : Brisons les interdictions et nos chaînes. Laat ons breken wat ons verboden wordt

[FR] Brisons les interdictions, brisons nos chaînes.


Durant cette crise du capital, les annonces de fermeture, de faillites et de licenciements continuent à pleuvoir. Récemment, il y a General Electric, Disteel-Porta, Britte. Cette sinistre litanie de fermetures va s'aggraver en même temps que le monde capitaliste s'enfonce de plus en plus dans la crise systémique. Se pose la question de la nécessaire réponse des travailleurs, et sous quelle forme.


Le capital sait que son système en décomposition va sinistrer la classe des travailleurs au profit des plus riches, il sait qu'il y aura des révoltes, alors il prépre le terrain en essayant de neutraliser la force du monde du travail représentée par son organisation de masse dans les syndicats. Le 23 novembre, le tribunal correctionnel de Liège condamnait 17 syndicalistes pour avoir fait, ne nous le cachons pas, usage du droit de grève. La condamnation de Bruno Verleackt en 2018 constituait déjà un dangereux précédent. Le verdict de Liège est une véritable remise en cause du droit de grève et s’inscrit dans les attaques menées par le capital contre la force syndicale. Ce n’est pas nouveau et ce n’est pas propre à la Belgique.

En Grèce, le PAME, front militant de tous les travailleurs, affilié à la FSM appelait à la grève générale le 26 novembre. Entre autres, il s’oppose aux projets de restriction des libertés syndicales que veut mettre en place le gouvernement grec qui avait déjà interdit les manifestations sous prétexte du Covid. Le 17 novembre, la classe ouvrière de Grèce brisait l’interdiction à l’occasion de la commémoration du soulèvement de l’école polytechnique. La manifestation fut réprimée brutalement par la police anti-émeute. C’est le symbole qui était visé ainsi que le KKE et les forces révolutionnaires qui manifestaient.


Ces attaques font partie d’une recrudescence de l’anticommunisme en Europe et dans le monde. En Slovaquie, c’est le Parti Communiste Slovaque qui vient d’être considéré par une loi comme une organisation criminelle. Cette loi s’attaque aussi à tout l’héritage de la Tchécoslovaquie socialiste. En Espagne, c’est le Parti Populaire, héritier du franquisme qui a essayé, heureusement en vain, de déposer une loi allant dans le même sens, en s’appuyant sur la résolution européenne anticommuniste de septembre 2019. Ces attaques sont mondiales. Dans notre précédent numéro, nous avions traduit la déclaration de l’Union de la Jeunesse Communiste (Brésil) qui s’opposait à la volonté du fils de Bolsonaro de criminaliser le communisme sur le modèle européen. Il n’était dès lors guère étonnant de voir ressurgir dans la campagne présidentielle étasunienne la peur du rouge. De nombreux partisans de Trump voyaient dans Biden un agent communiste. Rien de plus risible quand on sait que Biden, nouveau président des USA, avait soutenu toutes les guerres impérialistes des USA et continuera la politique antipopulaire de ses prédécesseurs.


Mais l'espoir subsiste, moins médiatisée que l’élection US dont on savait que ce serait bonnet blanc et blanc bonnet, l’élection de Luis Arce à la présidence de l’État plurinational de Bolivie a constitué un véritable camouflet à l’impérialisme étasunien un an après que ce dernier avait fomenté un Coup d’État contre Evo Morales pour servir les intérêts des monopoles, dont Elon Musk. En octobre, une autre nouvelle venait d’Amérique latine: après plus d’un an de mobilisation populaire, les Chiliens votaient à plus de 80% pour en finir avec la Constitution de Pinochet.


Une seule conclusion s’impose: seul le peuple sauve le peuple ! Le révisionnisme ne passera pas car l’histoire nous appartient! Alors brisons les interdictions de manifester, brisons nos chaînes! La grève est notre arme.


Mais in fine, les travailleurs doivent s'unir dans un parti communiste pour non seulement briser les chaînes mais briser le capitalisme, seule solution pour arrêter les crises et les guerres.


[NL] Laat ons breken wat ons verboden wordt, zo breken wij onze ketenen.


Tijdens deze kapitaalcrisis blijf het aankondigingen van sluitingen, faillissementen en ontslagen regenen. Onlangs zijn daar General Electric, Disteel-Porta, Britte. Deze sinistere litanie van sluitingen zal verergeren naarmate de kapitalistische wereld dieper en dieper wegzinkt in een systeemcrisis. De vraag rijst wat de noodzakelijke reactie van de werkners hierop is, en in welke vorm.


Het kapitaal weet dat zijn aftakelende systeem de arbeidersklasse zal verwoesten ten voordele van de rijksten, het weet dat er opstanden zullen komen, dus het bereidt het terrein al voor door te proberen de kracht van de wereld van de arbeid, vertegenwoordigd door waar haar massa georganiseerd is in vakbonden, te neutraliseren. Op 23 november veroordeelde de correctionele rechtbank van Luik 17 vakbondsleden omdat ze gebruik hadden gemaakt, en laten we dit niet verbergen, van het stakingsrecht. De veroordeling van Bruno Verleackt in 2018 was al een gevaarlijk precedent. Het vonnis van Luik betekent een echte in vraagstelling van het stakingsrecht en maakt deel uit van de aanvallen van het kapitaal op de vakbondsmacht. Dit is niet nieuw en niet uniek voor België.

In Griekenland riep het PAME, een militant front van alle werkers, aangesloten bij de WFTU, op 26 november op tot een algemene staking. Zij verzet zich onder meer tegen de plannen om de vakbondsvrijheden in te perken die de Griekse regering wil invoeren, die reeds betogingen had verboden onder het voorwendsel van de Covid. Op 17 november brak de arbeidersklasse in Griekenland het verbod op de herdenking van de polytechnische opstand. De herdenkings-betoging werd brutaal onderdrukt door de oproerpolitie. Het was het symbool dat het doelwit was, evenals de KKE en de revolutionaire krachten die betoogden.


Deze aanslagen maken deel uit van een toename van het anticommunisme in Europa en de rest van de wereld. In Slowakije is het de Slowaakse Communistische Partij die zojuist bij wet als een criminele organisatie wordt beschouwd. Deze wet valt ook de hele erfenis van socialistisch Tsjecho-Slowakije aan. In Spanje was het de Parti Popular, erfgenaam van Franco die, gelukkig tevergeefs, probeerde een wet in te voeren in dezelfde richting, gebaseerd op de Europese anticommunistische resolutie van september 2019. Deze aanvallen zijn wereldwijd. In onze vorige uitgave hebben we de verklaring van de Eenheid van de Communistische Jeugd (Brazilië) vertaald, die zich verzette tegen de wens van Bolsonaro's zoon om het communisme naar Europees model te criminaliseren. Het was toen niet verwonderlijk dat de angst voor rood weer opdook in de Amerikaanse presidentiële campagne. Veel aanhangers van Trump zagen Biden als een communistische agent. Niets is lachwekkender als je weet dat Biden, de nieuwe president van de Verenigde Staten, alle imperialistische oorlogen van de Verenigde Staten had gesteund en het anti-volkse beleid van zijn voorgangers zal voortzetten.


Maar er blijft hoop, er is minder bekendheid dan de Amerikaanse verkiezingen waarvan we wisten dat ze een witte pet en een hoed voor wit zouden zijn, de verkiezing van Luis Arce tot president van de Plurinationale Staat Bolivia was een echte belediging voor het Amerikaans imperialisme. een jaar nadat laatstgenoemde een staatsgreep tegen Evo Morales had gepleegd om de belangen van monopolies te dienen, waaronder die van Elon Musk. In oktober kwam er nog een nieuwsbericht uit Latijns-Amerika: na meer dan een jaar van volksmobilisatie stemden Chilenen met meer dan 80% om de grondwet van Pinochet te beëindigen.


Er is maar één conclusie: alleen het volk kan het volk redden! Revisionisme zal geen doorgang krijgen, want de geschiedenis is van ons! Dus laten we de betogingsverboden doorbreken, laten we onze ketens breken! De staking is ons wapen.


Maar uiteindelijk moeten de werkers zich verenigen in een communistische partij, niet alleen om de ketens te breken, maar ook om het kapitalisme te breken, de enige oplossing om de crises en oorlogen te stoppen.




bottom of page